vay anasını bacısını sayın seyirciler kürtler başlığı başını almış gitmiş türkler başlığı yetim kalmış.
insan bir yönünü sevdiği, bir yönünü sevmediği bir şeyi anlatırken önce hangisini anlatmalı? hangisi daha önemli? sevmek ve nefret hangisi daha ağır? benin için sevmek önemli çok önemlidir. o yüzden bu milletin sevdiğim yönlerini ele alayım.
evet, milletsiniz olum siz. koca bir millet. dünyanın dört bir yanında olan, hüküm süren, çoğu zaman barış götürmüş bir millet. o kadar ki hakimiyet altına aldığınız yerde adınız adaletle anıldı. hak hukukla anıldı. gittiğiniz yerde nefret edilen değil sevilen oldunuz. çünkü sevilmeyi hak eden,saygıyı ön planda tutan, almaktan çok vermeyi bilendiniz. zulum oldu elbet. hatalarda oldu. lakin çoğu zaman istisna olarak kaldı. sevilmenin, yabancı olsanız dahi kabul edilmenin parmakla gösterilen örneklerindendiniz.
dünyaya barış ve adalet götürme gibi bir ülkünüz, zulumu fersah fersah uzakta tutmaya çalışan bir yönetiminiz vardı. balkanlar, kafkaslar, afrika sizi güllerle karşılamadı elbet ama sonrasında gül verecek kadar sevdirdiniz kendinizi.sizden olmayanın dahi sizin adaletinize sığındığı zamanlar az değildi... çünkü adaletti işin tılsımı. zulumu hor görmek, almaktan çok vermekti kıblenız. üstlendiğiniz islam misyonunu yanlışlarıyla da olsa iyi tanıttınız dünyaya. bu yüzden sevildiniz. çünkü büyük düşünür adaletle hareket ederdiniz. bu yüzden kürdü,arabı,çerkezi,arnavutu sizi kendi bildi.kendinden verip sizle bir oldu. sevildiniz. sayıldınız. çünkü güç başınızı döndürmedi çoğu zaman.çünkü dünya geçiciydi,hoş sadaydı kalacak olan gokkubede... kime kısmet olmuş bunlar!!!
sonraları işler değişti.sizin birlikte varolduğunuz bir çok değeri yok saydınız. eskiden birlik kurarken sonraları tekleştirdiniz. çılgınca korktunuz. korktuğunuzdan artık yabancı olanı ezdiniz. yabancı olanı kabul etmediniz. korktukça ezdiniz. ezdikçe zulmu hoş gördünüz. farklı olana düşman gözüyle baktınız. dejenere olan sistemi düzeltmek yerine dejenere olan sistemi milli ideoleji olarak gördünüz. sistemin var ettiği sorunlara alternatif olmak yerine milliyetçilik gibi,üstün ırk gibi zararlı dallara tutundunuz. siz onlara tutundukça diğer milletleri yok saydınız. oysa siz onlarla birlikte güzeldiniz. onlarla birlikte adalet götürüyordunuz. anadoludaki ermeniyi içselleştirdiğin için balkanlarda tutunabildin. sen kürdü kardeşin olarak gördüğün için kurtuluş savaşında seninle öldü, direndi, küllerinden doğup kafa tuttu elin yerini bilmezine. sende olan var olan gücü kötü kullanınca kimse seni sevmedi. kimse sana saygı göstermedi. çünkü sevgi nefretten daha güçlüdür. çünkü kibir ve gurur insanı yer bitirir. gelişimine engel olur, kaynaşmana takoz olur. tekleştirmek, tekelleştirmek en olmayacak şeydi şu bereketli topraklarda. sen olduğun gibi durmalıydın. hakkını verecekti elbette bin yıllık kardeşlerin. kendini üst kimlik yapmak gibi bir derde nerden bulaştın ki? neydi bu yapmacık hareketlerin sebebi? doğal haliniz zaten çoğu kimse için üst kimlik olmasa da üstün insanlık timsaliydi. ah ben kendini uyuşturcu bataklığına sürüklemiş kardeşlerim için üzülüyorum gibiyim. etmeyin lan!! ayılın amk. yeter!!!
