dünyada yada uzayda insanın başına gelebilecek en kötü şey.
hiç bir şey yapamamak, kılını bile kıpırdatamamak.
mal gibi durmak, taş kesilip donmak.
boğazına düğümlenen kelimeleri, sayfaları, kitapları haykıramamak.
koca dünyanın bir anlık durması, insanların hareketsiz kalması ve çaresizliğin her yanı sarması...
bir kuşun kanatlarının kırılması, bir balığın okyanustan kovulması, kaplumbağanın kabuğunun çalınması, bir arının iğnesinin elinden alınması...
daha fenası çaresizden çare beklemek, medet ummak, umut etmek...
olmayacağını bildiğin duaya amin diyebilmek, uzaktan da sevebilmek...
doğum gününü onsuz kutlamak, bayrakları yarıya indirmek, arjantin konsolosluğuna siyah çelenk bırakmak...
iki dakika saygı duruşu, güney expres, mavi dolmuş, altı saat, arabalı vapur, kapalı yüzme havuzu, belediye otobüsü, kır kahvesi, mavi yolculuk, bir demet nergis, siyah araba, hayvanat bahçesi, dört bardak çay, bir ömür, istiklal marşı ve kapanış.
