Caddedeki afişleri kaldırırlar apansız. Apansız yeni afişler asılır duvarlara. Köprü başını süsleyen farklı reklam ışıkları belirir aydınlatırlar bu kenti. Zavallı kent nerden bilebilir ki Bahra'da daha aydınlık olduğunu ışığın.
Bahra ova olsun diye sabahında yıkarlar taş köprüleri. Birer ikişer devrilir okaliptus ağaçları. Bir sükunet çöker şehre. Derinleşir Asinin yatağı. Alır götürür umutları.
Sonra büyük şehirler olur umudun adı. Bir kadın bir çanta ile çıkar yola. işte böyle bir film gelir sinemaya. Tüm radyolarda bu şarkı çalar. Onlarca kez yeniden görüşeceğiz demiştir kalan ama bir kez daha tekrar ettirilir. Sonra bir kez daha ve bir daha...
bilinmelidir ki söz de tutulmamıştır. kalan da yanmamıştır o derece.
