aslen yegane dayanağı "bu kadar şey bir yaratıcı olmadan olamaz, yoksa nasıl olur bu kadar mükemmellikler" olan dinin ve bunun yanında giden "ölüm korkusunun" insanı yusuflatıp "aslında ölümden sonrası var cennet var"a götürtmesi olan din mensuplarının kendi cahilliklerine kılıf bulmasıdır ateistlerin cahil olduğuna dair kanı.
otu boku ilahiyata bağlayıp hiçbir şeyi araştırma gereği görmeyen dindar, ne yağmurun ne karın ne depremin ne dünyanın yörüngesinin ne gece gündüzün sebeplerini bulabilirdi. yegane kaynağı "allah öyle yaratmış" ve "işte allahın mucizesi" olan bu araştırma ve düşünme fakiri dindar, kendi tembelliğine sahip olmayan ve bilmek isteyen, her şeyin mantıklı bir sebebi olduğunu düşünen ve etrafında gelişen doğal olayları olağanüstülüğe bağlamak yerine sebebini araştıran insanların sonucunda yaratıcısız bir evren açıklamasına cahillik der.
sebebi aslında kendi tembellik ve cahilliğidir, anlamak bilmek düşünmek istemez ağır gelir dindara, o her şeyi allah'a bağlayarak kurtulmuştur bir kere, kendi anlamadığı olayları açıklayabilen insanlara "cahil" der. tarihteki büyük işler başarmış islam devleti bilimadamlarına da dinden çıkmışlık ve dinsizlik yaftası yapıştırmışlardır (en önemli örnekleri ibn rüşd, ibn sina ve ömer hayyam'dır).
cehaletten en çok nasibini almış ülkelerden şeriat devleti olan çoktur. ateizmin en yoğun olduğu ülkeler, japonya, isveç, norveç, hollanda'dır. tarihteki çok önemli bilimadamları arasında ateistler çoktur.
dindarın ateisti cahil diye yaftalamasının yegane sebebi, kendi cahilliklerini, kendi anlamadığı konuları, kendi kafasının basmadığı konuları ateistlerin araştırıp sonuçlar çıkarmasıdır. hatta bazı dindar kişiler, dünyanın gördüğü en büyük buda heykellerini yıkıp, inancımızı hoşgörün der, depremin sebeplerini ve korunma yollarını söyleyene şeytanın elçisi deyip, bunların zina ve içki yüzünden meydana geldiğini söyler.
