aldığı maaşı haketmeyen, bu ülkeye yakışmayan aşağılık öğretmendir. önyargısız okunursa âlâ.
ha, var mı dayağı hakeden ? elbette var sözüm ona değil.
yazacaklarım bilinçaltından gelmektedir ve genelleme değildir.
ahlaksızlık yapıp, hocasına küfreden öğrenciler elbette cezayı hakdeder.
lakin benim durumum öyle değil. neyse, din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenim vardı 4. ya da 5. sınıfta..
hayal meyal hatırlarım o yılları. ama o dersi asla!
alıngan bir yapım vardır. içime kapanık büyüdüm. neşeliyim fakat dozumu kaçırmam.
her neyse. ders din. hoca(!) erkek. geldi derse.
-eveet çocuklar minarelerin ezan okunan bölümlerine şerefe denir.
mallık bende ya,
+şerefe çocuklar.*
aklım sıra komiklik yapacaktım.
ulan topu yükü 11 yaşlarındayım kutsal nedir nerden bileyim. annem deniz gezmiş'in yanında 4 yıl görev yapmış sürgün yemiş. açık bi aileden geliyorum. ekmeği yere atma taş olursun laflarını hiç duymadım ki!
-abkg gel çocuğum.
aman allahım. korku topuklarımdan saçıma kadar hissettirmişti kendisini.
cetveli vardı hoca(!)'nın. (matematik dersi veriyo ya ondan)
-kapa parmaklarını.
annemden bir tane tokat yemeyen ben sadece haftada 1 kere derse giren adını bile öğrenmediğim saçma sapan bi insandan dayak yemiştim. asla ama asla şerefe'nin ne olduğunu unutmadım bu zamana kadar. peki ya o travma ? yaşananlar ? öğretmenlik kutsal birşeydir hocam, senin yerin burası değil.
öğretmenleri şimdilerde çok seviyorum. tanıştığım birisinin öğretmen olduğunda boynuna yapışıyorum desem yeridir. ama asla o hoca(!)yı unutmama neden olmayacaktır.
