"anneler kız çocuklarını hep ağlayarak sevdiler
ağlayarak süslediler ölüme
ağlayarak hadi dayına gidiyorsun dediler
sen yokken sultanım,
canlı canlı toprağa gömülmenin adıydı dayıya gitmek.
anne yüreğinin çıldırtan çaresizliğiydi,
ve yavrusunun ölüme gidişini seyretmesiydi
en son çocuk atılırken çukura
annesinin suretinde bir melek tuttu onu
ve tebessüm ederek hira nur dağını gösterdi
melekler süslüyordu hira\'yı"