sarılırsın ışığın terkettiği, yalnızlığın dostu karanlığa..
her yerini, köşe bucağı sarar sarmalar kimi zaman.
korkar belki insanlar, ah önyargılar.
kapattığında gözlerini, gördüğünde beni.. anlarsın.
sus. konuşma,
seni yaralamak, yaralar bağlamak istemem bilirsin.
sus,
kaybetme beni. bilirsin kız gibi ağlarım ben.
ayaz ankara'nın en körpe yerinde güneş doğmayana kadar sus..
