gereksiz obsesyonların baş gösterdiği süreçtir. sevgilinin sevdiği yemeği dahi görmek istemessin önce. sonra ortak arkdaşlarınızı görünce onu görmüş gibi olursun. gsm operatöründen gelen mesajlara bile yardıra yardıra koşarsın. ama mesajı okuyunca ağız dolusu sayarsın operatör firmaya. haklısındır bir bakıma. bu acının üzerine bilgi mesajı göndermek zülmun en alasıdır zannımca.
sonra ona ait olan ya da ona ait olmasa da bulunduğu, yer aldığı, belki de dokunduğu herşeye kutsiyet atfedersin. ona baktıkça ah be dersin. hatta onunla buluşmaya giderken üzerine giydiğin kazaklarla, montlarla konuşmaya başlarsın. sen de yanımdaydın değil mi dersin. ama cevap alamazsın.
zor süreçtir, ancak kazandırdığı tecrübe para ile dahi satın alınamayacağından önemli dönemeç noktalarıdır zannımca.
