nedense son zamanlarda çok kirlendiğimizi düşünüyorum, acımasız olduk, vicdansız olduk, eskiden içimizi yakan birşey artık içimizi yakmaz oldu, insaları kırıyoruz artık, tahammülümüz kalmadı, eskiden ilk tanıştığım insanlara aaa ne kadar iyi biri derdim, ön yargılarımıdan uzaktım, tuzaklara hazırdım, bir şans verirdim herkes için, iyi biri olabilir diye, şimdiyse öyle değilim, muhakkak bana bir tuzağı var, muhakkak kötü biri, fesat biri, kıskanç biri diyorum, ya da iyi ama şunu var bunu var, kötü özellikleri kapatamıyorum bir türlü, örtemiyorum onları, birinin sırrını diğerine anlatıyorum, öfkeleniyorum, insanlara kendime belki de güvenim kalmadı, bu genç yaşta, her an tetikteyim, her an kalkanım hazır, peki neden bu hale geldik, yalnız ben mi bu kadar bencil oldum, yoksa herkes mi böyle oldu, işin ilginci eskiden kendim için, başkaları için o kadar fedakardım ki, uyumazdım gerekirse, çalışmaksa çalışmak, mesai ise mesai, üşenmezdim ben hiç, neden üşeniyorum, neden hayat bu kadar zoruma gidiyor, yaşamak neden bu kadar anlamını kaybediyor benim için, sanırım en çok sevdiğim umudumu kaybettim, hoşgörümü kaybettim, kirlendim ben de artık. galiba herkes için yaptığım ve bana bir kez bile geri dönmeyen fedarlıklarımın attığı okkalı bir tokat bu.
