insan cennetten kovuldu ama tasavvuru cenneti arıyor ona programlı.
sosyalistlerin eşitlikçi dünya ütopyası bile cennetin dünyada oluşturulmasına yönelik bir tasavvurun iz düşümü. halkların kardeşliği, birbirini ezmeyen insanlar... düşünsenizya... özüne maddeciliği yerleştiriyorlar oradan kaybediyorlar ki maddeden ibaret düşünerek insanı anlamamak sonucunda sunulan ütopya ne kadar anlamlı.
kapitalizmin ne şekilde olursa olsun sonsuz sahip olma arzusu taşıyan tüketim insanı modelinin başarısı da insanın kovulduğu cenneti dünyada oluşturma çabalarından belkide. ruhu top yekün reddetmeyen ama onu bile metalaştırıp satmasını bilen sistemin dünyadaki cennet vaadi.
