bir düşünecek olursak, yalnız doğduğumuz gibi yalnız ölüyoruz. doğduğumuzda sevinip öldüğümüzde üzülen insanlar bizim hayat yolculuğundaki durak yerlerimiz oluyor yalnızca. diyeceğim o ki yalnızlık ölümle doğum arasına döşenmiş, ölümü ve doğumu da kapsayan insani bir içgüdüdür aslında. tadına alışınca bırakmanız zor olur içten içe bildiğimiz için bunu, yalnız kalmak istemez çoğu insan. gel gelelim ki bu istek çok normaldir. insanın toplumdaki yerini taşıyan isim ''birey''dir. Bireyin kökü olan bir, bildiğimiz tek yalnız sayıdır.
