adam faver'in olasılıksız'ında nava'nın hikayesinin başladığı gibi, bu hikayenin kadın karakterinin hikayesinin de sigarayla başlamasıyla küçük çapta bir pişti gerçekleşmiş.
eksipozitif buna rağmen köşede bekleyen yalnızlık ile kişileştirme sanatında, çok usta olduğunu kanıtlamıştır. rüzgarın kırbacı, sigaranın sömürülmesi, bal rengi gözler... çok ustaca seçilmiş kelimeler var bu hikayede.
köşede bekleyen yalnızlık yalın ama vurucu... kadın ve aşk kokan... esaslı bir hikaye.
bir de bana "köşede bekleyen yalnızlık nedir?" diye sorsalar... onlara "sokaklara çıkın. orada o yalnızlıkla yaşayan milyonlarca insan var." derim.
bandini, experimental'in yalnız sallanmayı öğrenmek'de yaptığı gibi konuyu ele alırken zaman tüneli yöntemini başarıyla kullanmış.
bandini kaliteli bir yazar. fakat hikayelerinde, ben dahil çoğumuzun anlamını bilmediği terimler kullanması, çalışmalarının entellektüel kesime hitap etmesine neden oluyor.
sanatına saygım sonsuz. fakat kendisine tavsiyem o çok sevdiği sanat sanat içindir felsefesinden bir nebze sıyrılıp, sanat halk içindir felsefesinin çizgisine yaklaşmasıdır. ama bir nebze! çünkü daha fazlası bandini'nin tarzıyla çelişebilir.
hikayeye dönersek... bir şehir ters döndü sağlam bir kalemle yazılmış bir hikaye. teb, nişabur, venice, nekropolis, napoli ve istanbul'un hikayede yer alması gerçekten çok güzel.
biradetbeyfendi kendini intiharını gerçekleştiren bir farenin yerine koyarak, konuyu başarılı bir şekilde ele almış.
hikayeyi okurken farenin güzel çıkışlarına sopalı adam bir kaç cevap daha verse... fare ve adamın diyalogları biraz daha uzun olsa diye düşündüm.
yine de çöp kutusunun yanında geçen sahneler, kediden, kapandan, zehirli ekmekten bahsedilen yerler, farelerin bizim israflarımızı yiyerek günahlarımızı kapatmasından bahsedilmesi yazıyı kaliteli kılan detaylar.
