- 1992 yılının ocak ayında süleymaniye hastanesinde hayata gözlerimi açtım. ilk gördüğüm kişi ebem oldu, herkes gibi hayatın sillesini kıçıma yedim. sağ yanağında hala iz var, isteyen bakmasın ayıp.
- 1993 yılında beşiktaş forması ve zıbını içinde büyüdüm. babam koyu beşiktaşlıydı.
- 1994 yılının başlarında konuşmaya başladım. ilk söylediğim kelime anneymiş. sonra baba dedim, sonra beşiktaş.
- 1995 yılında emmeyi bıraktım. evet, bildiğin 3.5 yaşına kadar emdim ben.
- 1996 yılında, 4 yaşına geldiğimde sünnet olmam gündeme geldi, korktum ertelendi çok sevindim.
- 1997 yılında kreşe gittim konuşmam tam anlamıyla orada oturdu ve babam ve amcamdan öğrendiğim küfürleri oradaki kişilere ettim. pedagog'a gitmem gerektiğini söyledi öğretmenler. peder bey siktir etti.
- 1998 yılında anasınıfına başladım. sevda diye bir kıza aşık oldum. ona peynirli ve ketçaplı çitoslardan alıyordum. meyve suyumu son poğaçaya denk getiremediğim zamanlar sevda'nın meyve suyundan otlanıyordum.
- 1999 yılının mayıs ayında galatasarayın uefa kupasını aldığı maçta amcam şirinevlerdeki uefa heykeline götürdü. galatasaraya olan aşkım orada başladı. aynı zamanda 1999 yılının temmuz ayında sünnet olmam tekrar gündeme geldi. elinde iğneyle eve bir doktor geldi ve korkma acımayacak erkek adam olacaksın dedi. kaçmadım, iğneyi yedikten sonra bir anda fırlayıp balkona gittim. sonra uyuşmadan bayılmışım, uyandığımda pipimin üstünde bir şapka vardı. kaldırdım ve baktım. bakmaz olaydım, yarısı yoktu.
- 1999 yılının 17 ağustosunda bir çok arkadaşımı, sevda da dahil depremde kaybettim. oturduğum bir yer titrese hala panik oluyorum.
- 2000 yılında 2. sınıfa geçtim. nil öğretmeni tanıdım, ona aşık oldum. dayım çiçekçi olduğundan mütevellit her pazartesi ona çiçek getiriyordum. sonra bunu anladı tabi, öptü ben senin öğretmeninim falan dedi. aynı sene kuzenimin şurdan şuraya yüz sana dondurma alacağım dedi. havuza atladım, çırpındım ve yüzdüm. bir dondurma uğruna yüzmeyi öğrendim. hala da acayip severim dondurmayı.
- 2001 yılında babamın alkol yüzünden annemi dövmesine şahit olmaya başladım, babama yumruk falan atıyordum. her akşam anneme " anne ne olur şu kadar hatrım varsa babamla kavga etme " diyordum.
- 2002 yılında ilk dünya kupası maçını izledim. futbola olan ilgim o zaman başladı. kosovagüç spor a yazıldım ve forvette fırtınalar estirdim.
- 2003 yılında babam beşiktaşa gitmem gerektiğini söyledi, ben tercihimi galatasaraydan yana kullandım.
- 2004 yılında kardeşimi kaybettim. açtığı derin yaralar hala kapanmadı.
- 2005 yılında galatasaray'dan istanbulspor'a transfer oldum. aynı sene gittiğim havuzda zehirlendim. vücudumun her yeri şişti ve futbolu bırakmak zorunda kaldım. pişmanım.
- 2006 yılında ikinci dünya kupası maçını izledim. futbola olan ilgimin son doruklarıydı, tekrar başlamak istedim fakat ne yazık ki lisansım iptal olduğu için başlayamadım.
- 2007 yılında çanakkale gelibolu da lise eğitimime başladım. yarıda bırakıp istanbul'dan devam ettim.
- 2008 yılında sınıfta kaldım. ailemden ve akrabalarımdan yediğim laflardan ötürü iyice içime kapandım.
- 2009 yılı, hayatımın en kötü yılı oldu. güzel bir insanla tanıştım ve hayatımı mahvedecek hatalar yaptım. intihara teşebbüs ettim, kasım ayında hastaneye yattım. devamsızlıktan sınıfta kaldım ve okulu bıraktım. yaralarını hala sarmaya çalışıyorum. içime kapanıklığım daha fazla arttı.
- 2010 yılı 2009 a oranla daha kötü geçti. hastalandım, her şey için uğraştım didindim zar zor toparlamaya çalıştım. hala toparlıyorum.
- 2011, güzel bir yıl olacak.
bunu 2010 aralık ayında yazmıştım.
bugün 28 şubat 2012.
- 2011'de, 2012'de bok gibi geçiyor. haydi hayırlısı.
