bir umut uğruna yâ rab ne çocuklar gidiyor... buncağız da umutlanmış, belki diğerleri gibi olurum da yürürüm diyerek her türlü riski göze almıştı rahmetli. azmetmişti, her ne kadar risk var deseler de büyük bir ihtimalle aklına bile gelmemişti, "yüz nakli olduysa kol bacak naklinden ne olacak" ki diye düşünmüştü herhalde rahmetli. zaten hepimiz bu memlekette gelişine yaşamıyor muyuz, o da öyle düşünmüştü herhalde. heyhat, umut gitti, gözde fer gitti, can gitti... inşallah narkozu alırken aklından son geçen mutlu düşünceler bozulmadan gitmiştir bu canına yandığımın yalan dünyasından. onun sonu olan umutları hiç değilse ölümünde bari mutlu edebilmiştir onu...
allah rahmet eylesin şevket kardeşim, seni hiç tanımadım ama inan ki çok üzüldüm...
