becerebilirsem şpoylersiz bir entry girmek istiyorum.
bak sayın okuyucu, ben 28 yaşında yalnız yaşayan taş kalpli adamın tekiyim. hani şöyle tarif edeyim, eti az pişmiş kanlı manlı seven, trompet içermeyen müzik dinlemeyen, 4 yıldır aşık olmamış, ana-babasının telefonuna ayda bir kere cevap veren bir hayvanım. öyle ki sabah uyanma alarmım savaş bandosudur. en sevdiğim adam hitler'dir mesela. velhasıl sert, harbiden sert bir odunum. zor bir hayat evet ama mesele bu değil.
insan 10 dakika ağlar mı lan? sevgilim terketse zorlamayla 5 dakka hüzünleniyorum. içince de çenem açılır ne alakaysa. hah işte bu filmin final sahneleri ağzıma sıçtı benim. will smith'in o bakışları için bile yeniden izleyebilirim. sinema bir sanat dalıysa bu film o ağacın gövdesi arkadaş kim ne derse desin.
