türk insanının kendi kültüründen uzaklaşmasının en belirgin örneğidir. batılılar bile kendi operalarında, konçertolarında bilmem nerelerde kendi enstrümanlarıyla dede efendi'nin müziklerini çalmaya çalışırken türk insanı bu insandan habersiz gayet de mutlu mesut yaşamakta ve bunda bir beis görmemektedir. sonra da diyorlar ki asimilasyon yok filan. ulan esas soykırıma biz uğruyoruz, kimsenin haberi yok. geçmişimiz soykırıma uğruyor lan.
bu ülkede gülnihal şarkısını hakkıyla anlayabilecek insanlar sadece edebiyatçılar ve türk sanat musıkisi ustaları kaldı. rezalet!
