--spoiler--
bir de şu var, anneannem bu hayatta fikirlerime gerçekten değer veren tek kişi.şeçimlerde bile danıştı.oy pusulamızı alıp paravanın arkasına gitmiştik. ''evet'' mührünü aldım, ''kime oy vereceksin anneanne?'' diye sordum.
''bilmem, kime verelim?''
düşündüm, sorumluluk altında hissettim kendimi, ''boş atalım istersen,'' dedim.
saadet partisiyle tkp arasında kararsızlık yaşıyordum.genelde muhafazekar bir insanımdır ama komünizm heyecanı da her zaman yaşamak istemişimdir.
''anneanne sen solcu musun?'' diye sordum.
sonuçta oy onun, ben sadece yardımcı olmaya çalışıyordum.
''bir şeyci değilim,'' dedi.
''her türlü manipülasyona açıksın yani.''
''bu yaştan sonra komünizm heyacanı yaşamak ister misin?''
''isterim.''
''o zaman oyumuzu türkiye komünist partisine verelim mi? onlar da seksen dört yaşındaymış, sen de seksen dört yaşındasın.Bröşürlerinde okudum.''
''e, iyidir o zaman, verelim.''
--spoiler--
