Kesinlikle egoistliğin, götverenliğe vurduğu doruk noktadır çocuk sahip olmayı düşünmek..
şu klişeye değinmeden geçemezdim, değineceğim elbet..
"hem de bu ülkede"
Ben herhangi bir gayrimenkule sahip veya kıyıda köşede birikmiş parası olan bir babaya sahip değilim..
kendimizi iyi veya kötü geçindiriyoruz, eyvallah.. şükür deyip benden kötü insanları düşünerek beyin masturbasyonu yapmayacağım elbet.. ama iyi kötü gidiyor..
ancak nereye kadar?
kimin götünü nereye kadar yalayarak gider bu hayat, benlikten ne kadar daha ödün verilir orası meçhul..
düşünüyorum, çocuk sahibi olmazsam yalnızlığa mahkum bir birey olacağım,
çocuk sahibi olursam, çocuğumu yaşanılması güç, boktan bir dünyaya getireceğim..
bıyık, sakal ilişkisi değil..
kendi götverenliğim için başka bir canı böylesine yaşanmaz bir hayata çırılçıplak atmayacağım elbet..
kimse atmamalı,
azalarak bitmeli bu işkence.
