küçükken bir keresinde annem halı yıkarken kardeşimle yemek hazırlayıp yemiştik, annem işini bitirip geldiğinde "neden bana yemek hazırlamadınız, ben sizi unutuyor muyum?" dediğinde kendimi oldukça suçlu hissetmiştim, fazlasıyla yorgundu ve yemekleri ısıtmadan yemeye koyuldu, beni markete gönderdi ve markete gidene kadar yol boyunca "ne olur, ne olur yemekler mucizevi bir şekilde ısınsın, ne olur, ne olur, ne olur yaratıcı, seni seviyorum, ne olur, ne olur." diyerek ağlamıştım.
