görünenler, olanlar, söylenenler, mantık (çok tehlikeli) ve mana (çok seksi) ile az biraz temel, genelgeçer doğruları ile cilveleşmiş herkes bir kurgu kurabilir.
ve herkesi inandırabilir buna. eğer yeterince yüksek bir perdeden inançla dillendirirse.
fakat kötüye kullanılabilir bir yeti dir bu. diğerlerinin hayranlıkla izlediği akrobat ın, hayranlık alıklığı ile görülemeyen küçük hilelerinde olduğu gibi.
peki burada bir gerçeklik sınaması olabilirmi. inandırıcı kurgucu, bu kadarı ile yetinip tadınımı çıkarıyordur, yoksa içinde sürekli zırlayan bir, bak bu doğru değil çıngırağı mı taşıyordur.
doğru dürüstlükle imtihan edilebilir midir, kurgu ve kurgucu.
