üç yılımın geçtiği şehir. giderken üzülmüştüm. ayrılırken de üzüldüm. batıda her imkanın olduğu şehirlerde insanlar yalnız ve sıkıntılı iken oralarda insanı hayata sımsıkı bağlayan sıcak, samimi ve çıkarsız insanlar hala var. ayrıca ilkbaharın gelişi bütün görkemiyle görülürdü.
istasyon caddesindeki çayhane önlerinde oturup kaldırımlardan gelen geçeni içine düşer gibi izleyen adamlar ve yine bu caddedeki aşırı yavaş giden minibüsleri de aklımda kalan olumsuz yanları...
