cezmi ersöz' ün nadide güzellikte şiirlerinden birini anımsatan söz öbeği.
SUSUYORSAM BiL Ki
Kıştı, çok ağır bir kış
Tren Bingölde yavaşladı,
durdu sonra, durdu zaman
sonra kalktı.
Pencereden baktık,
Rayların önünde kara batmış
bir adam vardı.
Düştü trenin önüne
o gitti, biz gittik.
Bizi Muş istasyonuna getirdi
bir gece
Adamın işi buymuş
çığ düşerken haber verirmiş
makinistlere
gecelerce, günlerce
trenlerin önünde yürürmüş.
Ve hiç konuşmaz,
hep susarmış
konuşursa çığ düşmesinden
korkarmış
içine atarmış yıllardır
biriken aşkına.
Ben de susuyorsam bil ki,
senin, benim önünden gidiyorum,
karlara bata çıka
trenlerin önünden giden
o adam gibi.
Susuyorsam bil ki
çığ düşmesin diye,
sana, bana aşkımıza
