- kişilik, ben merkeziyetçi gelişir,
- paylaşma duygusu gelişmez. sahip olma; onun için bir arzu değil ihtirastır.
- günlük yaşamda kimse, anne ve baba gibi ilgi göstermediğinden yalnızlaşır, içine kapanık ve asosyal olmaya başlar,
- anne ve babanın ölümleri onun için birer yıkım halini alır, acilen; dertlerini paylaşabileceği, sıkıntılarını anlatıp rahatlayacağı bir dert ortağı arayışı başlar, denize-düşülür yılana-sarılınır, evlenilir lakin, tez elden boşanılır, boşanılmaz ise önce alçak sürünme ve daha sonra cırmalama dönemleri başlar.
- öldüğünde tabutunun başında kendi ailenden biri olmayacağı hissi çıldırtmaya başlar.
çizilen tablo çok kara olmuş diyenler çıkabilir elbet! katılıyorum da kendilerine, nedense, objektif olmak istemedim birden ya da olaya belli bir açıdan bakmayı yeğleyerek kısmen sübjektif ve kısmen de mubalağacı oluverdim. doğruluğunu hissettiğim bir şey için sizi kandırmak istedim belki de.
- kanın bana! günahı-vebali benim boynuma!
kız ya da erkek olsun hiç fark etmez ama kardeşsiz olmaz, dünya hali, en az bir kardeş gerek size.
