öldürmek için değil, yaşatmak için savaşır. mecbrsa dünyayı dize getirir, ölmeden dizleri toprağa değmez, diz çökmez.
25 nisan 1915 günü conk bayırı'nda türkler ve birleşik kuvvetleri arasında korkunç siper savaşları oluyor. siperler arasında 8-10 metre mesafe var. süngü hücumundan sonra savaşa ara verildi. askerler siperlerine çekildi. yaralılar ve ölüler toplanıyor. iki siper arasında açıkta ağır yaralı ve bir bacağı kopmak üzere olan ingiliz yüzbaşısı avazı çıktığı kadar bağırıyor, ağlıyor, kurtarın diye yalvarıyordu. ancak hiçbir siperden, kimse çıkıp yardım edemiyordu. çünkü en küçük bir kıpırdanışta yüzlerce kurşun yağıyordu. bu sırada akıl almaz bir olay oldu. türk siperlerinden beyaz bir bayrak sallandı. arkasından aslan yapılı bir türk askeri, silahsız siperden çıktı. hepimiz donup kaldık. kimse nefes alamıyor, ona bakıyorduk. asker yavaş adımlarla yürüyor, siperdekiler nişan almış bekliyordu. asker yaralı ingiliz subayını okşar gibi yerden kucakladı, kolunu omzuna attı. ve bizim siperlere doğru yürümeye başladı. yaralıyı usulca yere bırakıp geldiği gibi kendi siperlerini döndü. teşekkür bile edemedik. savaş alanlarında günlerce bu kahraman türk askerinin cesareti, güzelliği ve insan sevgisi konuşuldu.
