aslında herkes farklıdır cevabını görecek sorulardan biridir. aynı kalıp, kalıplara sabun olmayı tercih eder birçok kişi. dikkat çekmemek ve herkesin yaptığını yapıp yaşadığını yaşamanın insanı normal kıldığına dair var olan yaygın düşünce insanların hayatlarını monotonlaştırıp bunalıma sokmaktan başka bir şeye yaramaz ne yazık ki. o an aklına gelen fikri dile getiremeyen insan -yapacağı varsa da o kalıba girdikten sonra yapamaz klasını yitirir- içine atar ve bir süre sonra isyan eder. mutluluğu dışlanmamakta arayan insan mutluluğa kapılarını kapatmıştır. kim ne der ya da demiş diyen insansa bukowskinin anlatımıyla:
''Hep kalıplara uymayı reddettim. Geldiğim nokta şu; Diğerlerinden daha mutsuz, bi o kadar umutsuz ama kafam hepsinden daha güzel.'' olacaktır.
