kimseye anlatamadığım şeyler var. devamlı gülen yüzümün arkasında sakladığım acılarım. her gece ağlayarak uyuduğumu ben biliyorum sadece. özlem var. bazen kime duyduğumu bile bilmediğim özlem.
çocuklarının önünde küçük düşen babalar görüyorum. yokluktan, hayattan, acıdan iki büklüm olmuş babalar. eve ekmek getirmek için bin saat çalışıp poşetlerinde yoksulluğu taşıyan babalar. en çok da onlara ağlıyorum uyumadan.
