''dünyamsın benim zorbam düzenim
bundan gözlerim göğe çevrili
ellerim denizde.
hiç katılmadan sende yaşıyorum,
dirimimsin benim.
doğarken öldüğüm.''
aklımdan çıkmayan dizelerinin bulundugu tek kitabı daktiloya çekilmiş şiirler olan muhteşem kadın.
slyvia plath'tan etkilenmiş diyorlar. desinler.
o benim müntehirlerimin sahibi.
bir gün senin gibi başarılı olacagım zelda.*
ve kendisiyle aynı rahatsızlıgı paylaşıyormuşuz. sevinmeli mi? hiç sanmam.
ölmeseydin bir kaç şiir daha yazar bir kaç duyguma daha tercüman olurdun. ama sen zaten bu yeryüzünün bütün arka bahçelerini görmüştün değil mi?
