Gün doğarken baktın mı?
Her yer kan içinde kalır
Gökyüzü her gün yeniden yırtılırken
Küçük oyunların hevesli insanları
Hüzünlü banliyö evlerinde
Hayal içinde rüyalara kalır
Ninniyle yaşatıyorlar hayatı, daha uyu sen!
Her şey akar dediler duymadın mı sen?
Gece olunca bitecek mi sandın?
Duracak mıydı dünya?
Ne şirinler değil mi
Işıklar altında koştururken
Arabalar, kadınlar, atlar, köpekler
Ama bulutlar hızla geçerken üzerinden
Kaybetmiyorsun belki, ama üzgünüm kazanmıyorsun.
Akıyor gerçekten her şey, fark etmiyorsun!
Ağırlıklarından kurtul, seni mıhlayan çivilerinden.
Akana katıl, tutsun ellerinden
Dönen her şey yuvarlak; dünya, zaman, ruhun.
Başın başladığı yer sonun, sonun önü başın.
Değişmezlik erdem değil aymazlık
Ya da korkaklığın
Akana katılmazsan
Yalnızlıktan donacaksın
Tanrı bekliyor seni düşürdüğü yerde
