hani şimdi otobüs durağında görüp de aşık olduğunu sandığın kız var ya, ha o işte. o gelip sana "naber lan yarraam" dediği an o aşk bitecek.
hani kafede karşı masada sana işveli işveli bakan kız var ya, hani aşık olduğunu sandın. o, ayakkabısını çıkarıp parmaklarının arasını hatur hutur kaşısa aşkın bitecek.
bunun gibi bin tane örnek sayabilirim. "bitmez" diyip kendini kandıranlar yahut kendini tanımayanlar da vardır elbet. ama biter arkadaşım. çünkü senin aşk sandığın şeyin aşkla uzaktan yakından alakası yok. aşk birisini tanıyıp bir şeyler paylaştıkça doğup büyür. ne zaman ki o kızın "naber lan yarraam" demesi, ayaklarını kaşıması, geğirmesi, osurması, ayakta işemesi seni rahatsız etmiyor hatta sempatik bile geliyorsa o zaman durum ciddidir. çünkü aşk hastalıklı bir şeydir. ilk görüşte bulaşabilen cinsten değil ama. zaman yoluyla bulaşandan. insanlar boşuna aşık olduğu kişi kendisini aldatsa bile affetmiyor. ya da boşuna kan dökmüyorlar. sen bir kere gördüğün kız sevgilisiyle öpüştü diye çıldırır mısın? kıskanırsın elbet(ben de bade işçil'in mahzun'la takıldığını öğrendiğimde beynimden vurulmuşa dönmüştüm mesela) ama canileşecek ya da kendini yiyip bitirecek kadar delirir misin?
senin cevabın ne olursa olsun sonuç açık arkadaşım. ilk görüşte aşk romantik komediler çekilebilsin diye uydurulmuş bir yalandır.
