yıllar önceydi. Ben, şükrü, büşra ve ismail otobüse ne zaman binsek arkadan millete hareket çekerdik. 1 nisan geldiğinde, her nisan yaptığımız gibi bakkalcı amcanın sigaralarını, içkilerini alacakmış gibi yapıp onu mutlu etmek yerine, otobüsle ilgili dalgalar düşündük. Daha sonrasında otobüs geldiğinde dördümüz birden bindik. Kent kartı basmadık tabi. Şükrü, apaçi dansını açıp, oynamaya başladı. Bizde arka kapıdan direkt kaçtık. Zira şoför elinde sopayla bize doğru geliyordu. Biz kaçtık; fakat apaçi şükrü.. Canım arkadaşım benim. Daha çok gençtin sen. 1 nisan şakası gibi. Boşuna demiyorlar kime niyet, kime kısmet diye.
