stadında hiçbir zaman "adam gibi adam tayyip erdoğan" pankartı açmamıştır, aksine başbakan geldiğinde ıslıklamıştır.
buna rağmen cemaatçi damgası yemiştir.
takımının futbolcusu hiçbir zaman "geçmiş olsun başbakanımız" pankartıyla sahaya çıkmamıştır.
buna rağmen cemaatçi damgası yemiştir.
kulübü hiçbir zaman gazeteye ilan verip başbakana teşekkür etmemiştir.
buna rağmen cemaatçi damgası yemiştir.
başkanları hiçbir zaman şikeci sıfatıyla yargılanıp "başbakanla iletişimimizi engelliyorlar" dememiştir.
buna rağmen cemaatçi damgası yemiştir.
kulübünün eğitim kuruluşları 1915'de mezun vermemiştir, şehit vermiştir vatan uğruna.
buna rağmen fransız damgası yemiştir.
fransa ermeni soykırımı ile ilgili yasa çıkarmaya çalıştığında tepkilerini göstermek için mektuplar göndermişlerdir.
buna rağmen fransız damgası yemiştir.
atatürk'ü hiçbir zaman galatasaraylı diye anmamış, siyah-beyaz fotoğraflarıyla bağrına basmıştır.
buna rağmen terörcü damgası yemiştir.
kapalı tribününde "hepimiz mehmetçiğiz" pankartını asılı tutmuştur.
buna rağmen terörcü damgası yemiştir.
başkaları gibi sadece kendi takımının başarısı sayılabilecek, bir maçta elde ettiği skorla yıllarca övünmemiştir.
takımının avrupadan getirdiği 2 kupayı, tüm türkiye'ye hediye etmiştir.
buna rağmen edirne'den öteye gidemeyenler "türkiye" kupasını bile kazanamamıştır.
galatasaray taraftarı başarıya aç değildir, kupaya da.
kulübü, şimdi satsa tüm borcunu 3 kere ödeyecek getiriye sahip bir araziye sahiptir.
galatasaray taraftarı hiçbir zaman günü kurtarmaya çalışmaz, geleceği kurtarmayı amaçlar.
eli, yüzü, götü bok çukurunda olanlarla muhattap olmaz!
