hayatı çok ciddiye almadığım yıllardı. 'amaaan koy g.tüne ' mantığında yaşıyordum. doğum günüm gelip çatmıştı. o da önemsiz gelmekteydi. kutlama falan yapmayacaktım. derken bir kız arkadaşım erkek arkadaşının doğum gününü kutlayacaklarını benim de gelmemi istediğini söyledi. lakin söylediği tarih benim doğum günümle aynı gündü. üstelik çocuğun doğum günü o gün değildi. bir kaç gün önceden kutlama yapacaktı. dedim ki, ulen alahomora, kendin bir şey yapacağın yok bari kızı mutlu et. en yakın iki arkadaşımı da alıp gittim doğum gününe. yalnız hiçte beklediğim gibi iyi hissetmiyordum. benim doğum günümdü ve bir başkası pastadaki mumları üflüyordu. o an anladım ki hayatta her şeyi göz ardı edemezsin. bazen istesen de olmaz, koyar ve batar.
