topluma bir daha asla ama asla kazandırılamayacak kızlardır. hayatın en büyük darbesini alan insanlardır. baba güvendir, huzurdur, gelecektir, geçmiştir. baba sevgisi çok önemlidir. hayattaki duruşunuz bile arkanızdaki babanın verdiği güvene bağlıdır. babalarının tecavüzüne uğramış bu kızlara hiç bir şekilde umut aşılanamaz. dünyanın en iyi psikiyatrlarını psikologlarını da getirseniz "o baba"nın yıktığı şeyleri tamir edemezsiniz.
artık o annedir. bebeği vardır. ama bir kucağındaki bebeğe bakar bir kendine bakar aynada. ortada çok yanlış çok bozuk bir şey vardır. hem ablasıdır hem annesidir. babası onun kocası mı olmuştur? bebeğinin babası kendi babası mıdır? bu soruları buraya yazmak bile ürkütücüyken bunları yaşayan o küçük beden, o küçük yürek mücadele etmeye çalışır.
ben, öyle erkeklere hiç bir cezayı layık görmüyorum. hiç bir eziyet, hiç bir ölüm layık değildir. o kız orda yaşayan bir ölüyken, babasına yapılan hiç bir eziyet, o kızın içinde yaşadığı felaketlerin, fırtınaların eşi olamaz. başka bir şey bulmalı bu insanlara.
