uzun süre sonra sözlüğe maç temalı entry girmeme sebep olan maçtır öncelikle.
şimdi sebeplere gelelim.
dişi kanaryaların stadı doldurduğu manisaspor maçının sadece ilk yarısını izleyebilmiştim. atmosfer beni derinden etkilemişti evet, çünkü alışık değildim olan bitene. içinde bulunduğum, sesim kısılana kadar bağırdığım saraçoğlu stadı böyle bir atmosferi ilk kez görmüştü.
bu kez sadece ben değil, oyuncular da hazırlıklıydı belli ki...
maç öncesi yayınını açtım, tribünlerin neredeyse tamamen dolu olduğunu görünce gözlerim doldu, isyan bu dedim kendi kendime. düşman kardeşlerin zorlukla doldurduğu stadlarda, bizim dişi kanaryalar full çektirmişti stada neredeyse. gurur duydum, hislendim, evet.
emre'nin golü şanstı belki biraz. belki de bilerek oraya vurdu, bilemem. ama risulante importante demiştim maçtan önce bir kere.
1-2 olduktan sonra stres oldum. yanımdaki finli arkadaşım beni hiç öyle görmemişti. karamsardım, maç esnasında sigara içmeme kuralımı bozup aşağı indim sigaraya, o derece.
kaptan yazdığında biliyordum maçın döneceğini. çubuklular beni yanıltmadı. 8-9 dakika ya sürdü, ya sürmedi olması gereken...
siz buna da şike deyin zavallılar. bunu da satılmış sayın. bunu da kabullenmeyin.
fanatizm uğruna gözlerinizi kör edin vatan elden giderken, zavallılar.
