insanın cesareti olmadığından dolayı burada sahte isimlerle ona karşı söyleyemediklerini yazıya dökmesidir, buraya dökerek de aslında sırtındaki yükü atmak ister. bu yüzden sözlükler vazgeçilmezdir ne kadar bozuldu, sıktı gibi muhabbetler olsa da. kötü de olsa iyi de olsa bir paylaşım vardır ortada. bazen bu bir iş bulmandır, bazense hoşlandığın insandır...kimliklerimiz gizli olduğunda bile ismini yazamıyoruz, aslında ne kadar korkağız değil mi, onun suratını söyleyemediklerimizi burada yine bizi tanımayan insanlarla paylaşıyoruz. neyse bu kadar öz eleştiri ve karşı eleştiri yeter sanırsam. benim de ona yazacaklarım var ve bunlar sırtımda yük.
'kafamın karışıklığından dolayı bu şekilde davranmam pek kabul edilebilir değil anlıyorum. ama sen ki benden daha olgunsun, yardım et bana yol göster. bu işten nasıl kurtulacağım hiç bir fikrim yok. bir taraftan seninle film izlemek, tatlı çekişmelerde bulunmak, kar topu oynamak isterken bir taraftan 1.5 sene sonrasında olacakları düşünerek uzaklaşıyorum. bu bende o kadar büyük bir yük ki diğer düşünülecek kısımlara bakmıyorum bile. çünkü ben gideceğim, bilmiyorum bu durumu sen de benim gibi düşündün mü veya düşünüyor musun ama var böyle bir durum. ve bu konuda maalesef mantığımı geri plana atamıyorum. resmen büyük bir ikilem içerisindeyim ve kendi kendimi yiyorum. senin yanında olmak...o kadar güzel ve huzur verici ki. güçlü olmayı seven, kendi ayaları üzerinde duran, asla yardım almayan, özgürlüğün kölesi olmuş bu insan senin o kanatlarının altına girince güçlü kelimesini lügattan çıkarıyor. sadece sen ve o oluyorsun. şimdi yazdıkça farkettim de belki de her şeyi yakabilirdim ama galiba başka şeyler oldu. hani bu ana neden olmasaydı düşünülmesi gereken çok şey var aslında dediğim nedenlerden. biz olamayacağız değil mi? biz yapamayacağız aslında, ben boşuna çırpınıyorum...kendimle savaşıyorum. umarım ben sende bu kadar yer etmemişimdir. ama gerçekten çok özür dilerim...olmayacak aslında olamayacak'
