öğrenciyken dört yılda beş ev değiştiren biri olarak diyebilirim ki; bu teyzelerden fazla yoktur. zaten fazla olsa bu kadar ev değiştiren öğrenci olmazdı.
ramazanda aç biilaç öğrenci, her allah'ın günü fast food yemekten sıkılmış kendi çabalarıyla makarna ve salata yapabilmişken, çalan zil akabinde teyzenin gönderdiği yemeklerdeki lezzet hiçbir fast foodda yoktur.
kim demiş bizde noel baba yok diye! noel baba dediğin ille sakallı, göbekli mi olur? var işte, teyze var. ben o ''buyrun gençler'' lafını nice hohohooolara değişmem. o kapının çalışıyla ''yine yemek mi getirdi teyzemiz'' heyecanı, gece şöminenin bacasından iri yarı bir adam iner mi heyecanından kat be kat fazladır.
öğrenci komşusuna yemek getiren teyze mübarektir. yüzünde nur vardır. candan öte candır. öğrencilik hayatı bittikten sonra bile dua alan teyzedir aynı zamanda.
