Eski adıyla mebus olan ülkemizde 4 yıllık seçimlerle partilerle ya da bağımsız olarak meclise giren halk temsilcisi. Sözde halkın istekleri doğrultusunda, onları temsilen oraya giderler. Ama gel gelelim halkı ya dört yılda bir ziyaret ederler ya da böyle bir şey hiçbir zaman söz konusu olmaz. Tamamen bozuk sistemin parçalarıdırlar yani.
Milletvekili olmak için bir partiden adamın, akraban veya paranın olması yeterli. Siyasi bilimler üzerine eğitim filan aranmaz. Zaten çoğu milletvekili bireysel olarak koyun, sürü hareketine meyilli kişilerdir. Maaş yoğunluğundan ve bazı kişisel menfaatlerden dolayıdır orda oturmalarının (yatmalarının) nedeni. Bugün siyaseti bırak, düşünmeyle bile alakası olmayan kişilerde orda bulunmaktadır.
Örneğin futbolcunun biri Milletvekili olduktan sonra meclise pek uğramaz olmuş. 25 açık oturumdan 15ine katılmamış. Sadece vekil maaşını alıyor yani. Sen sporcusun beyim, yetmedi mi futboldan kazandığın para!
Böyle garip bir şeydir parlamenter demokrasi. Halkı temsil edenler sanırsın ki hep halka danışır, hep halkın isteği üzerine hareket eder.
He birde o kadar atışırlar o güzelim meclis binasında ama maaş söz konusu oldu mu kenetlenirler.
