futbolu güzelleştiren rekabetlerden. oyuncuların zaman zaman zıvanadan çıkması, taraftarların koro halinde küfürler yağdırması bile şovun parçası. kimsenin canına ve malına zeval gelmediği sürece mahsuru yok. kendi haklarını korumak için bile organize olup gösteri yapamayan insanlar, bir maç için haftalar önceden plan yapıp örgütleniyorsa o işe sadece derbi maç gözüyle bakmamak lazım usta. bir galatasaraylı olarak senelerce kadıköy'de öğrenilmiş çaresizliği yaşamanın acısı bana şampiyonluğu kaybetmekten fazla koyuyorsa, kazandığımız bir maçtan sonra fenerli arkadaşlarımın cep telefonu kapalı konuma geliyorsa, iki takımın da şampiyonluk iddiasının olmadığı sene oynanan bir derbi trabzon-beşiktaş-bursa'nın şampiyonluk mücadelesinden daha fazla ses getiriyorsa ve bu hissiyatı sadece ben değil, ülkedeki milyonlar yaşıyorsa o rekabet ülkenin en önemli rekabetidir.
kimin kimin önünde olduğu taraftar atışmalarına meze oluyorsa o bile güzellik; bir renk. fener tarafının 6-0'ı senelerdir dillerinden düşürmemesi, bizim uefa kupası'nı gören nesil olarak 20 sene sonra da övünecek olmamız işin tadı-tuzu.
ha, sosyal hayatta gaza gelip takım rekabeti yüzünden tanıdığı biriyle alakasını kesecek veya hiç tanımadığı bir insana saldırma noktasına gelecek insan varsa da onun amına koyayım ben; fenerli veya galatasaraylı olması farketmez.
