şu an dünyada yaşayan 7 milyar insanların 100 yıl sonra burada olmayacağının farkına vardığın, çırpınışların hırsların kıskançlıkların hatta sevgilerin dostlukların bile ne kadar anlamsız olduğunu anladığın andır. sürekli ölümü hissederek yaşamaya başladığın andan sonra, ironik olarak hayat bir şekilde anlam kazanır. dünyada kazanılması ya da yapılması gereken hiç bir şey olmadığını farkedersin, adımların yavaşlar. sonraysa yaşarsın işte, her zaman yaptığın gibi.
