Ağlayarak doğsalar da, konuşmaya başladıkları anda, çok mantıklı cümleler kurabilen çocuklardır.
Eskiden, çocuklar konuşunca;
-Sen sus, çocuklar her şeye karışmaz,
denilen çocukların, çocukları, öylesine şaşırtıcı cümleler sarfediyorlar ki, bizim 80- 90 nesilleri kendi kendilerine;
-Malmışız la biz!
cümlesini istemsizce kuruyor.
Tabi o zamanlar mis gibiydik, apartmansız bomboş bahçelerde piknikler yaptık, annelerin balkonlardan bağırışlarını duyduk, ekmek arası peynir zeytinle sokaktan içeri girmedik.
O kadar çok oynadık ki, oturup düşünmeye vaktimiz kalmıyordu.
Şimdiki nesiller, çocukluklarını doya doya yaşayamadıkları için, düşünmeye çok fırsatları oluyor sanırım. *
Kıskanıyor muyum?
-Kesinlikle hayır.
Biz çocuktuk, onlar çocuk görünümlü yetişkinler.
