bu yazar okulda hep ön sırada oturur ve hep parmak kaldırırdı.
karne günü onun için en özel gündü. takdir alınca dünyanın en mutlu isanı olurdu.
fakat, o takdirler gerçek hayatta pek fazla işe yaramadı, hayattan umduğunu bulamadı
hayalkırıklıklarıyla dolu bir hayatı yaşarken,
sabahları karmasını kontrol edip mutlu olmaya çalıştı.
