kesinlikle paradoks olmamakla birlikte hayatın ta kendisidir, zira etrafında sürekli 'sorunlu' kişileri barındıran ve mütemadiyen onların derdini, sıkıntısını dinleyip onları mutlu etmeye çalışan kişi bir süre sonra mutsuz olur. bunu becerebilen tek grup psikiyatristler ki onlar da sorunu hastaya ilaç dayayarak çözmeye, yani bastırmaya, yani susturmaya çalışarak yaparlar.. neticede vardır efendim böyle bişey.
