Pek eski zamanlardı. Her obje ve eşyayı olduğundan farklı görüp, hayallere daldığım zamanlar, nineciğimin evi bana çok mistik görünürdü. Hele de geceleri.
Ilkokul yıllarımı kendi evimizden çok, mistik diye nitelediğim anneannemin evinde geçirdim. Öyle ki pek çok teyze ile kanka olmuştum. Altın günlerine katılıyor. Örgü örme konusunda yeteneğim olduğu keşfediliyor. Hatice teyzenin kızına koca ayarlıyordum. Her neyse konumuza dönelim. Anneannem süper kadındı. Annemin izin vermeyeceği çoğu şeye izin verirdi. Fazla besledi beni dolayısıyla kilolu bir çocuktum. Yanaklarımda ki kırmızılık ayrılmazdı hiç yüzümden. bu ifade sempatiklik yaratıyor olmalı ki diğer teyzelerde çok besledi beni. Hele içlerinden biri manyak emine teyze o en psikopatlariydi. Her gün mahallenin bakkalından 50 liradan fazla alışveriş yapardı. Hepside şeker çikolata, çocuklara dağıtırdı bunları. Ama en çok bana verirdi. Bu hayvana anca bu kadar yeter mantığıyla haraket ediyordu gerçektende haklıydı. Kendilerine manyak ismini ben takmadım efendim. Bir manyaklik söz konusu olsada çikolatayı yerken içindeki fıstıklar ulan ne iyi karı dedirtiyordu doğrusu. Ona o ismi takan mahallenin kadınlarıydı elbette.
Manyak emine teyze hergün birşeyler getirir, Ardından ayin kıvamındaki duasını gerçekleştirirdi. Bense her seferinde korkudan ağlar, altıma sıçardım.(gerçek anlamda) emine teyzenin anormal haraketleri şu şekildeydi aşırı geveze ve alakasız konularda konuşurdu. Geldiğinde ise 6 saat kadar oturur gitmek bilmezdi.
Bir gün televizyonun karşısına yayılmış. Elma yiyordum. Kapı çaldı. Anneannemin yüzündeki o dehşet verici ifadeyi halen unutamıyorum. Bana o ifadeyle şöyle dedi. Anneannem dışarıda dersin ben balkondayım. Her neyse kapıyı açar açmaz.
Ben: Anneannem dışarıda.
Manyak emine teyze: Hıı tamam. Geç bakıyim şöyle gelir şimdi zıpırık garı
Ben: Yok gelmez.
M.e.t: Bekleyelim biraz gari.
Manyak emine teyze geçti oturdu salona. Ben elmamı yeyip, çizgifilm izlemeye devam ettim. yemin ederim ki yarım saat boyunca nefes almadan birşeyler anlattı. Ben çizgifilmin sesini açtıkça o daha da bağırıyordu. Yarım saatin ardından anneannemi balkonda unuttuğumu fark ettim. Gizlice arka balkona geçtim. Uyumuş olan anneannemle karşılaştım. Neyse dokunmayayım deyip içeri geçtim. Çizgifilm izlemeye bir saat daha devam ederken e tabii ki manyak emine teyze susmadı. Artık dayanılmaz hale geldi ve kalkıp, anneannemi uyandırdım.
Ben: Kalk anneanne.
Anneannem: Hı? Gitti mi ?
Ben: Yok gitmiyor yaa. Bir de çok konuşuyor.
Anneannem: Git yok gelmez geç gelir o de
Içeriye gittim ve içeriden geldiğim gibi yok gelmez o geç gelir dedim. Psikopat kadın yok beklerim ben. gelir şimdi dedi. Bu cevabını anneanneme yetiştirince anneannem balkondan atlama kararı aldı. Fakat yerle yüksekliği en fazla 3 metre olan bir balkondan.
Neyse atlamasına yardım ettim. Kilolu bir kadın olmasına karşın baya zorlandık ama başardık. Velhasıl arka sokaktan dönüp kapıyı çaldı. Hiç bir şey olmamış gibi hoşgeldin emine teyze çok bekledin mi ? Diye soran anneanneme gülmemek için kendimi zor tutarken emine teyzenin yok yeni geldim. Cevabına bastım kahkahayı. Emine teyze 4 saat daha oturup kalktı. Geçmişimin manyak teyzesi olarak anılarımda yaşamını sürdüren kadındır.
