18.
-
can bonomo şiiridir.
öylesine
Küçük suçlar işlemişsin, düşerken yerlere.
Tebrik ederim, ne güzel insanmışsın.
Acımıyorum sana ama acıyor içim nedense.
Bir ölüm anını paylaşıyor kahverengi gözlerin gözlerimle
Ve sense,
Öylesine yaşıyorsun hayatı.
iş olsun diye...
Başka eller ellemiş ellerin.
Tebrik ederim, ne hızlı insanmışsın.
Yalan dolan tozların ölümsüzlüğüne kapılma sakın!
Kumdan kalelerle oyna,
Çocukluk senin de hakkın.
Karamsarlığında boğulmuşum, tuzla buz olmuş aşkım,
Çırpınıyordum bir vakit de tam zamanında kaçtım.
Sense,
Bir bakıp çıkma peşindesin
Helal olsun, ne ala.
Öylesine yaşıyorsun,
Öğrenememişsin hala. .
Yalan aşklar edinmişsin, alelacele kendine.
Tebrik ederim, ne aymaz insanmışsın.
Bana gelince derda ha derda;
Ele gidince makara kukara gırla.
Ala!
Ne aleme girersen hoş gel,
Sıra bana gelince boş gel.
Ala!
Hep aynı terane,
Filmler aynı hala.
Kapılmışsın rüzgarına ermemiş hayallerin,
Söyle de o ilacına biraz da içki atsınlar.
Asılmışsın dümenine doğaçlama küfürlerin.
Sessiz ol konuşma da,
Bari adam sansınlar.
Tehlikeli hudutlar edinmişsin kendine, değişirken coğrafya.
Tebrik ederim, ne gerilla insanmışsın.
Sen bir yolcusun bu gemide öylece sürüklenen.
Skolastik bir erdem bulman lazım hedefe kilitlenen.
Kaç zafer kazandın bugüne dek iki kişinin bildiği?
Neyin var ki kendinden,
Başkasıyla ilgili?
Tebrik ederim, banane.
Sordum ben öylesine.
Öylesine yaşıyorsun hayatı,
Öylece iş olsun diye.
Ha bir de haber aldım,
Güzel de manita yapmışsın.
Evlenecek diyorlar.
Yavaş evlen, toz kalkmasın...
