10. yılını dolduran california lı müzik topluluğu.. rock değil, folk değil, pop hiç değil. hem hiçbiri hem hepsi. müzik yapıyorlar. öyle bir müzik ki her ses karadelik. enerjisi insanı içine gömen cinsten. 4 adam içlerindeki boku püsürü öyle bir büyüyle saçıyorlar ki etrafa donup kalmamak, böğürden yükselen acıyı bastırmak mümkün değil.
müzik sözlerden sözler müzikten büyük.. ikisi içiçe sığmış, dünyayı balonlara mahkum etmiş, nefesin olmadığı diyarlara acıdan, aşktan, platonik aşktan, ölümden, ayrılıktan bahsediyorlar.. iddeasız, saf, pırıl pırıl, hançer gibi keskin, bulutlar gibi yumuşak, aşk kadar siyah, kalp kadar esrarengiz şarkılar...
5 albüm yaptılar:
one, two, three, amore del tropico ve spell..
hiçbiri biribirine benzemeyen, hiçbiri daha önce dinlediğimiz albümlere benzemeyen, hepsi siyah, hepsi melankolik.
bu kadar uzak mesafelerden gelen bu sesler bizleri nasıl sardı. nasıl aşık olup böğüre böğüre ağlarken bu şarkılar kulağımıza oturabildi cevabı yok..
güneşimizin tepesinde oturan bu müziği yanıbaşımızda duyduğumuz, black heart ın istanbul a geldiği gün, herşeyin bittiği, tüm duyguların çürüdüğü, insanlığımızın ışıl ışıl karardığı gündür..
