dört sene evvel balkonda istanbul yazının çilesini çekerkene annemle, karşıdaki anayola birini attılar, gördük, bağırışlar, kaçan bir araba, bir araba durdu, biri indi yerde yatanın yanına koştu ve yine bağrışlar, arabalar kayboldu, yolun ortasında yatıyor biri, diğeri onu çekeliyor kenara, yoldan geçen arabalar deli gibi korna çalıyor, bağrışlar, ve bir araba daha geldi, kaldırıp götürdüler yoldakini, biz izledik, uzakta tam seçilmiyor, ne oldu, bilmiyoruz, bazıları daha mı insan ne biliyim, gel bunu çöz işte, öyle uyuduk geçti o akşam, düşünmüyoruz, böyleyiz biz, geçiyoruz..