eskişehir'de yaptım ben bu düşüğü. pek kanamalı olmadı ve fakat yüzümdeki kan rengi kızıllık uçup gitti, beyaz saraya kondu. bana dair her türlü resmi evrak (nüfus cüzdanı,öğrenci kimliği,ehliyet,kredi kartı vs. ne varsa) içindeydi. 3 aylık topluca yatan öğrenim kredim ve başbakanlık bursum üstelik el değmemiş bir şekilde aynı bölmede sıkı fıkı dururken. arkadaşın evine gelince farkettim durumu. yorgundum ve hemen koltuğa çöktüm. kıçımın sağ yanağında koca bir eksik vardı. sol yanak pek oralı olmazken, ona paralel, daha yukarılarda bulunan kalbim cızz etti. eskişehir'de, evimden uzak, beş parasız ve dımdızlak ben diyeyim George Orwell'ın Paris ve Londra'daki beş parasız hali, siz deyin Açlık'taki Knut Hamsun'ın ruhu.
pekala, abartmayalım. kısa ve geçici bir süreydi çektiklerim. cüzdan taşımıyorum artık.
