bu filmi ilk seyrettiğim günü hatırlıyorum. 1999 senesi bir cuma akşamı. 16 yaşındayım ve en yakın arkadaşımla kemeraltı'nda bulunan sema sinemasına gitmişiz. toplam dört film gösteriliyor. ikisi romantik komedi, bir tanesi jet li den müthiş bir aksiyon diğeri de matrix. afişlere bakıyoruz. hepsi çekici, ama bir tanesinde sadece beyaz fonda matrix yazıyor. nasıl bir film olduğu ilk anda tahmin edilemiyor. ne bir resim ne bir atraksiyon. soğuk mu soğuk bir afiş. bu filmi izleme diye bağırıyor. arkadaşım inatla jet li filminin gişesine doğru sürüklüyor beni. ben de inatla o matrix gişesine. ne olduğu belirsiz filme gitmem diyor burada mis gibi aksiyon dururken. zar zor ikna ediyorum. filmi sadece üç kişi seyrediyoruz. antrakt olduğunda aynı anda jet li filminden araya çıkmış o talihsiz topluluğa
bakıp "yazık" diye böbürleniyoruz. film bittiğinde ikimizin de dünyası değişiyor bir anda. film bizi öyle etkiliyor ki arkadaşım annesini aramak için ankesörlü telefonu kullandıktan sonra ahizeye girmeye çalışıyor. sonraki hafta geldiğimizde tabiki de yer bulamıyoruz. ama dalında çığır açmış bir filmi yayılarak, mısır ve ağız şapıtısı olmadan keyifle seyretmiş olmanın hazzı bize yetiyor da artıyor bile.
