henüz hayatla yüzleşmemiş insanların hayatta çekilebilecek tek yalnızlığın sevgilisizlik olduğunu düşünmeleri üzerine geliştirdikleri aforizma.
bohem olsun, kalabalığın içindeki yalnız kıtalar durumuna girmeyeceğim. şunu unutmamak lazım ki hayatın getiri ve götürüleri bizlere sunulan sistemin içinde olmak zorunda değil. doğ-büyü-oku-evlen-çocuk yap-emekli ol-öl özgür hayatı aslında o kadar da özgür bir hayat değil, şaşırtmadı değil mi?
kendi yalnızlık endeksimizi oluşturduktan sonra daha özgür kararlar verebileceğimizi aşikar.
