öyle seviyorum ki seni ruhunun karanlığına hapset beni, çıkmak istemiyorum derinliklerinden. müptelası olduğum hazine orada gizli.
uçurumların kenarlarında ömrü tehlikeli çiçeklerdik, aldırmadık sevdanın sarhoşluğuyla, direndik.
büyük bir rüzgar kopardı bizi en derinlerde yittik, bittik. şimdilerde derdi var bu yüreğin, hafızadan silmek kadar kolay olsaydı keşke. yaşananlar yürekten silinmiyor. ve unutmak sözcüğü anlamını yitiren içi boş bir sözcük olarak kalıyor.
kalabalıklardan kaçar oldum rüzgar ansızın kokunu getirir ve yüzüme çarpar, hayalin ansizin karsimda beliriveririr diye. sarkılara, en zamansız uykulara, yalnızlığa kaçar oldum. en kolay nerede bulabiliyorsam seni, (yokluğunda) oralarda buldum kendimi. kendime bakarken aynada küçümseyen gözyaşları dökülüyor gözlerimden. en derinimde seni bırakarak gitmek istiyorum artık senden..
